Zoon van Burchard (Bouchard) van Avesnes en Margaretha II van Constantinopel Gravinne van Vlaanderen‏.

Geboren ‎Houffalize, Luxemburg, België 1 mei 1218
Overleden ‎Valenciennes, Frankrijk 24 dec 1257‎, leeftijd 39 jaar
Jan I van Avesnes (Luxemburg, 1 mei 1218 - Valenciennes 24 december 1257) was Graaf van Henegouwen van 1250 tot 1257.
Hij was de oudste zoon van Margaretha van Vlaanderen en Burchard van Avesnes. Hij was getrouwd met Aleid van Holland. Dit huwelijk moet vooral gezien worden als een politiek strategisch huwelijk. Na het ongeldigverklaarde huwelijk van zijn vader was zijn moeder opnieuw getrouwd met Willem I van Dampierre. Dit huwelijk had ook nakomelingen. Om sterker te staan tegenover Vlaanderen waar de andere kinderen van zijn moeder de macht hadden in de Vlaams-Henegouwse Successieoorlog, zocht hij medestanders in zijn strijd tegen Vlaanderen. Hij vond deze in de graaf van Holland.
Jan kreeg nog een achtste kind Margaretha van Avesnes bij een onbekende vrouw.
Jan I van Avesnes (Luxemburg, 1 mei 1218 - Valenciennes, 24 december 1257) was Graaf van Henegouwen van 1250 tot 1257.
Hij was de oudste zoon van Margaretha van Vlaanderen en Burchard van Avesnes. Hij was getrouwd met Aleid van Holland. Dit huwelijk moet vooral gezien worden als een politiek strategisch huwelijk. Na het ongeldigverklaarde huwelijk van zijn vader was zijn moeder opnieuw getrouwd met Willem II van Dampierre. Dit huwelijk had ook nakomelingen. Om sterker te staan tegenover Vlaanderen waar de andere kinderen van zijn moeder de macht hadden in de Vlaams-Henegouwse Successieoorlog, zocht hij medestanders in zijn strijd tegen Vlaanderen. Hij vond deze in de graaf van Holland.
Uit het huwelijk met Aleid van Holland werden zeven kinderen geboren:
Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen (1237-1304)
Boudewijn (leefde nog in 1299)
Johanna, abdis van de abdij van Flines (overleden 1304)
Bouchard, bisschop van Metz (1251-1296)
Gwijde, bisschop van Utrecht (1253-1317)
Willem, bisschop van Cambrai (1254-1296)
Floris, stadhouder van Zeeland en prins van het Vorstendom Achea (1255-1297).
Jan kreeg nog een achtste kind Margaretha van Avesnes bij een onbekende vrouw.

Jan I van Avesnes (Luxemburg, 1 mei 1218 - Valenciennes 24 december 1257) was Graaf van Henegouwen van 1250 tot 1257.
 
Hij was de oudste zoon van Margaretha van Vlaanderen en Burchard van Avesnes. Hij was getrouwd met Aleid van Holland. Dit huwelijk moet vooral gezien worden als een politiek strategisch huwelijk. Na het ongeldigverklaarde huwelijk van zijn vader was zijn moeder opnieuw getrouwd met Willem I van Dampierre. Dit huwelijk had ook nakomelingen. Om sterker te staan tegenover Vlaanderen waar de andere kinderen van zijn moeder de macht hadden in de Vlaams-Henegouwse Successieoorlog, zocht hij medestanders in zijn strijd tegen Vlaanderen. Hij vond deze in de graaf van Holland.
 
Jan kreeg nog een achtste kind Margaretha van Avesnes bij een onbekende vrouw.

Dochter van Graaf Floris IV van Holland en Machteld van Brabant‏.

Geboren ‎Den Bosch, Noord-Brabant, Nederland 1225
Overleden ‎Bouchain Frankrijk 9 apr 1284‎, leeftijd 58 of 59 jaar
Begraven ‎Valenciennes Fr./Dominican Choir , ‎1e huwelijk met: Jan I van Avesnes Van Holland, ‎2e huwelijk met: Hendrik van Cats

ALEID gravin van HOLLAND, ook bekend als Aleid van Avesnes (geb. voor 1234 - gest. tussen 1-3 en 7-4-1284), voogdes van Floris V. Dochter van Floris IV, graaf van Holland (1210-1234), en Machteld hertogin van Brabant (ca. 1200-1267). In september 1246 trouwde Aleid van Holland met Jan I, graaf van Avesnes (gest. 1257). Uit dit huwelijk werden 7 kinderen geboren.
Huwelijk
Het huwelijk van Aleid van Holland met Jan I van Avesnes moet worden beschouwd als een strategische zet van haar broer, graaf Willem II, in de anti-Vlaamse coalitie van Holland met Brabant en Henegouwen. Jan I was een zoon uit het nadien ongeldig verklaarde huwelijk van gravin Margaretha van Vlaanderen en Bouchard van Avesnes. Margaretha was opnieuw getrouwd en had ook uit dit huwelijk kinderen gekregen, die haar zouden opvolgen in Vlaanderen. In 1246 was Jan door een scheidsrechterlijke uitspraak wel erkend als opvolger in Henegouwen, maar hij wilde ook in Vlaanderen als zodanig worden geaccepteerd. Om steun te krijgen bij deze claim had hij zich door het huwelijk met Aleid verbonden met de Hollandse graaf.
Voogdes
Aleid kon na het vroege overlijden van haar broer Willem II in Holland een rol spelen als opvoedster en voogdes van diens zoon, Floris V. Zij was zelf inmiddels weduwe geworden en met haar kinderen teruggekeerd naar Holland. Vanaf 1258 ontfermde zij zich over de vierjarige Floris V, hoewel diens moeder toen ook nog in leven was. Zij zorgde er ook voor dat hij een goede scholing kreeg. Waarschijnlijk is zij degene geweest die aan Jacob van Maerlant de opdracht gaf om in het kader van Floris opvoeding het werk Alexanders Geesten te schrijven, over de als voorbeeldig beschouwde vorst Alexander de Grote – die in Maerlants boek heel toepasselijk het wapen van de graven van Holland draagt.
De Hollandse houding ten opzichte van haar mans familie, de Avesnes, was echter inmiddels veranderd: in 1256 had Aleids broer, graaf Floris de Voogd, zich verzoend met haar schoonmoeder, de gravin van Vlaanderen. Hierbij waren allerlei maatregelen genomen om te zorgen dat de Avesnes in Holland geen poot meer aan de grond konden krijgen. De oppositie tegen Aleids voogdijschap over Floris V zocht haar heil bij Otto II van Gelre, die besloot zelf gewapenderhand de voogdij te veroveren. Hij nam Dordrecht in, terwijl Aleid zich, nog steeds met Floris V onder haar hoede, moest terugtrekken in Zeeland. Nadat zij in Zeeland een veldslag verloren had, werd zij op 22 januari 1263 door Otto van Gelre afgezet en van haar weduwengoed beroofd. Hijzelf nam tot 1266 de voogdij op zich.
Invloed
Niet lang nadat Floris V in 1266 zelfstandig ging regeren, sloot hij met Aleid een overeenkomst over haar weduwengoed. Volgens Melis Stoke ging hij ook af en toe bij zijn tante te rade. Het was ongetwijfeld aan Aleids invloed te danken dat een van haar zoons, Floris van Avesnes, een flinke machtspositie kon opbouwen. Te groot, want in 1277 werden de Avesnes, dus ook Aleid, door Floris V uit Holland gezet. Een verzoening volgde in 1282.
Nadat in 1299 Floris zoon kinderloos was overleden, verwierf Aleids oudste zoon Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen, ook het graafschap Holland. Zo bleek haar huwelijk uiteindelijk toch de grondslag te zijn geweest voor een personele unie tussen Holland en Henegouwen. Aleid was echter al in 1284 overleden en werd in het klooster van de predikheren in Valenciennes in Henegouwen begraven, bij haar echtgenoot Jan.
Stichtingen
Aleid heeft in navolging van haar moeder, Machteld van Brabant, ook een rol gespeeld als stichteres en begunstigster van religieuze instellingen. Vooral uit Aleids testament van 1271 blijkt haar affiniteit met bedelorden en begijnhoven. Tot de executeurs-testamentair die zij benoemde, behoren twee bedelmonniken. Aleid schonk legaten aan vermoedelijk alle kloosters en begijnhoven die er op dat moment in Holland en Zeeland waren. Hierbij springen de schenking aan de stichting van haar moeder het cisterciënzerinnenklooster Loosduinen en het legaat aan de begijnen in Schiedam er uit. In een later stadium zou ze, los van haar testament, nog extra giften aan de begijnhoven in Haarlem en ’s-Gravenzande doen. Aleid had veel bezittingen in Schiedam, en is zeer waarschijnlijk, naast begunstigster, de stichteres van het begijnhof daar. Schiedam heeft aan Aleid overigens ook de parochiekerk, het gasthuis en het stadsrecht te danken.
Naslagwerken
Van der Aa; Chalmot; Dek Holl.; Kobus/De Rivecourt; Kok; NNBW; Verwoert.
Literatuur
F.W.N. Hugenholtz, Floris V (Bussum 1966).
P.A. Henderikx, De oudste bedelordekloosters in het graafschap Holland en Zeeland. Het ontstaan van bedelordekloosters voor ca. 1310 te Dordrecht, Middelburg, Zierikzee en Haarlem, alsmede enige aspecten van de plaats van deze kloosters in het stedelijke leven en daarbuiten gedurende de middeleeuwen (Dordrecht 1977).
F.W.J. Koorn, Begijnhoven in Holland en Zeeland gedurende de middeleeuwen (Assen 1981).
Florence W.J. Koorn, ‘De graven van Holland en Zeeland en de begijnenbeweging’, Spiegel Historiael 18 (1983) 438-443.
D.E.H. de Boer, E.H.P. Cordfunke en H. Sarfatij ed., Wi Florens...: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw (Utrecht 1996).
D.E.H. de Boer, E.H.P. Cordfunke en H. Sarfatij red., 1299: de vereniging van Holland, Zeeland en Henegouwen (Hilversum 2000).
Illustratie
Zegel van Aleid van Henegouwen, voogdes van Holland. Uit: Corpus Sigillorum Neerlandicorum. De Nederlandsche zegels tot 1300 2 delen (’s-Gravenhage 1937-1940) 528.

Adelaide of Holland or Aleide (Aleidis) van Holland (ca. 1230 – buried April 9, 1284, Valenciennes) was a daughter of Floris IV, Count of Holland and sister of William II, Count of Holland and King of Germany. On October 9, 1246, Adelaide married John I of Avesnes, Count of Hainaut and had the following issue:
John II, Count of Hainaut and Holland (1247-1304)
Joanna, abbess of Flines (died 1304)
Bouchard, Bishop of Metz (1251-1296)
Guy, Bishop of Utrecht (1253-1317)
William, Bishop of Cambrai (1254-1296)
Floris, stadholder of Zeeland and Prince of Achaea (1255-1297)
Between 1258 and 1263, Adelaide was regent of Holland in the name of her nephew Floris V. She died in 1284, but in 1299, with the death of Floris' son John I, it was her own son John II who inherited Holland through her.
Aleid van Holland
© DVN, een project van ING en OGC (UU). Bronvermelding: Koorn Florence W.J., Aleid van Holland, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. URL: http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/DVN/lemmata/data/Aleid van Holland [29/10/2007]
ALEID gravin van HOLLAND, ook bekend als Aleid van Avesnes (geb. voor 1234 - gest. tussen 1-3 en 7-4-1284), voogdes van Floris V. Dochter van Floris IV, graaf van Holland (1210-1234), en Machteld hertogin van Brabant (ca. 1200-1267). In september 1246 trouwde Aleid van Holland met Jan I, graaf van Avesnes (gest. 1257). Uit dit huwelijk werden 7 kinderen geboren.
Huwelijk
Het huwelijk van Aleid van Holland met Jan I van Avesnes moet worden beschouwd als een strategische zet van haar broer, graaf Willem II, in de anti-Vlaamse coalitie van Holland met Brabant en Henegouwen. Jan I was een zoon uit het nadien ongeldig verklaarde huwelijk van gravin Margaretha van Vlaanderen en Bouchard van Avesnes. Margaretha was opnieuw getrouwd en had ook uit dit huwelijk kinderen gekregen, die haar zouden opvolgen in Vlaanderen. In 1246 was Jan door een scheidsrechterlijke uitspraak wel erkend als opvolger in Henegouwen, maar hij wilde ook in Vlaanderen als zodanig worden geaccepteerd. Om steun te krijgen bij deze claim had hij zich door het huwelijk met Aleid verbonden met de Hollandse graaf.
Voogdes
Aleid kon na het vroege overlijden van haar broer Willem II in Holland een rol spelen als opvoedster en voogdes van diens zoon, Floris V. Zij was zelf inmiddels weduwe geworden en met haar kinderen teruggekeerd naar Holland. Vanaf 1258 ontfermde zij zich over de vierjarige Floris V, hoewel diens moeder toen ook nog in leven was. Zij zorgde er ook voor dat hij een goede scholing kreeg. Waarschijnlijk is zij degene geweest die aan Jacob van Maerlant de opdracht gaf om in het kader van Floris opvoeding het werk Alexanders Geesten te schrijven, over de als voorbeeldig beschouwde vorst Alexander de Grote – die in Maerlants boek heel toepasselijk het wapen van de graven van Holland draagt.
De Hollandse houding ten opzichte van haar mans familie, de Avesnes, was echter inmiddels veranderd: in 1256 had Aleids broer, graaf Floris de Voogd, zich verzoend met haar schoonmoeder, de gravin van Vlaanderen. Hierbij waren allerlei maatregelen genomen om te zorgen dat de Avesnes in Holland geen poot meer aan de grond konden krijgen. De oppositie tegen Aleids voogdijschap over Floris V zocht haar heil bij Otto II van Gelre, die besloot zelf gewapenderhand de voogdij te veroveren. Hij nam Dordrecht in, terwijl Aleid zich, nog steeds met Floris V onder haar hoede, moest terugtrekken in Zeeland. Nadat zij in Zeeland een veldslag verloren had, werd zij op 22 januari 1263 door Otto van Gelre afgezet en van haar weduwengoed beroofd. Hijzelf nam tot 1266 de voogdij op zich.
Invloed
Niet lang nadat Floris V in 1266 zelfstandig ging regeren, sloot hij met Aleid een overeenkomst over haar weduwengoed. Volgens Melis Stoke ging hij ook af en toe bij zijn tante te rade. Het was ongetwijfeld aan Aleids invloed te danken dat een van haar zoons, Floris van Avesnes, een flinke machtspositie kon opbouwen. Te groot, want in 1277 werden de Avesnes, dus ook Aleid, door Floris V uit Holland gezet. Een verzoening volgde in 1282.
Nadat in 1299 Floris zoon kinderloos was overleden, verwierf Aleids oudste zoon Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen, ook het graafschap Holland. Zo bleek haar huwelijk uiteindelijk toch de grondslag te zijn geweest voor een personele unie tussen Holland en Henegouwen. Aleid was echter al in 1284 overleden en werd in het klooster van de predikheren in Valenciennes in Henegouwen begraven, bij haar echtgenoot Jan.
Stichtingen
Aleid heeft in navolging van haar moeder, Machteld van Brabant, ook een rol gespeeld als stichteres en begunstigster van religieuze instellingen. Vooral uit Aleids testament van 1271 blijkt haar affiniteit met bedelorden en begijnhoven. Tot de executeurs-testamentair die zij benoemde, behoren twee bedelmonniken. Aleid schonk legaten aan vermoedelijk alle kloosters en begijnhoven die er op dat moment in Holland en Zeeland waren. Hierbij springen de schenking aan de stichting van haar moeder het cisterciënzerinnenklooster Loosduinen en het legaat aan de begijnen in Schiedam er uit. In een later stadium zou ze, los van haar testament, nog extra giften aan de begijnhoven in Haarlem en ’s-Gravenzande doen. Aleid had veel bezittingen in Schiedam, en is zeer waarschijnlijk, naast begunstigster, de stichteres van het begijnhof daar. Schiedam heeft aan Aleid overigens ook de parochiekerk, het gasthuis en het stadsrecht te danken.
Naslagwerken
Van der Aa; Chalmot; Dek Holl.; Kobus/De Rivecourt; Kok; NNBW; Verwoert.
Literatuur
F.W.N. Hugenholtz, Floris V (Bussum 1966).
P.A. Henderikx, De oudste bedelordekloosters in het graafschap Holland en Zeeland. Het ontstaan van bedelordekloosters voor ca. 1310 te Dordrecht, Middelburg, Zierikzee en Haarlem, alsmede enige aspecten van de plaats van deze kloosters in het stedelijke leven en daarbuiten gedurende de middeleeuwen (Dordrecht 1977).
F.W.J. Koorn, Begijnhoven in Holland en Zeeland gedurende de middeleeuwen (Assen 1981).
Florence W.J. Koorn, ‘De graven van Holland en Zeeland en de begijnenbeweging’, Spiegel Historiael 18 (1983) 438-443.
D.E.H. de Boer, E.H.P. Cordfunke en H. Sarfatij ed., Wi Florens...: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw (Utrecht 1996).
D.E.H. de Boer, E.H.P. Cordfunke en H. Sarfatij red., 1299: de vereniging van Holland, Zeeland en Henegouwen (Hilversum 2000).
Illustratie
Zegel van Aleid van Henegouwen, voogdes van Holland. Uit: Corpus Sigillorum Neerlandicorum. De Nederlandsche zegels tot 1300 2 delen (’s-Gravenhage 1937-1940) 528.
;;;
Aleid van Holland (voor 1234 - 1284), ook bekend als Aleid van Avesnes, was gravin van Henegouwen. Ze is om politieke redenen op 9 oktober 1246 gehuwd met Jan van Avesnes. Zij was de dochter van Floris IV van Holland en Machteld van Brabant en dus zuster van Willem II van Holland.
Tussen 1258 en 1263 was zij de voogdes van Floris V van Holland.
Zij was tevens de stichtster van Huis te Riviere te Schiedam, het oudste slot in het Graafschap Holland.
Er zijn zeven kinderen uit het huwelijk geboren
Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen (1237-1304)
Boudewijn (geboren na 1247, leefde nog in 1299)
Johanna, abdis van Flines (overleden 1304)
Bouchard, Bisschop van Metz (1251-1296)
Gwijde, Bisschop van Utrecht (1253-1317)
Willem, Bisschop van Cambrai (1254-1296)
Floris, stadhouder van Zeeland en prins van het Vorstendom Achea (1255-1297)